rozpatrywać się – rozpatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dobrze się z czymś zaznajamiać, zapoznawać, zdobywać wiedzę o czymś; badać coś, rozważać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpatrywać się w sytuacji na rynku. Rozpatrzyć się w ofertach biur podróży. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpatrzyć — dk VIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz, rozpatrzyćrzył, rozpatrzyćrzony rzad. rozpatrzeć dk VIIb, rozpatrzyćrzę, rozpatrzyćrzysz, rozpatrzyćpatrz rozpatrywać ndk VIIIa, rozpatrzyćruję, rozpatrzyćrujesz, rozpatrzyćruj,… … Słownik języka polskiego
oderwanie — n I 1. rzecz. od oderwać. 2. «brak związku, łączności z kimś, z czymś» Oderwanie od mas. ◊ Badać, rozpatrywać coś, mówić o czymś itp. w oderwaniu (od czegoś) «badać, rozpatrywać coś, mówić o czymś itp. w izolacji, bez powiązania z czymś,… … Słownik języka polskiego
uprzedzenie — n I 1. rzecz. od uprzedzić Uprzedzenie o wyjeździe. 2. lm D. uprzedzenieeń «negatywny stosunek do kogoś lub czegoś, powstały w wyniku powziętych z góry przekonań, nie sprawdzonych sądów itp., nieuzasadniona niechęć» Fałszywe, nieuzasadnione,… … Słownik języka polskiego
lupa — 1. Brać, wziąć kogoś, coś pod lupę «rozpatrywać, rozpatrzyć coś bardzo dokładnie, drobiazgowo, analizować czyjeś postępowanie»: Prócz organizacyjnych manipulacji i ubeckich szykan w młodych uderzała wyraźnie zaostrzona cenzura. Ich teksty brano… … Słownik frazeologiczny
mleć — pot. Mleć (w kółko) jakieś sprawy, problemy itp. «wielokrotnie coś omawiać, rozpatrywać, nie dochodząc do żadnych wniosków» Mleć językiem, jęzorem, ozorem zob. język 10. Mleć w ustach, w zębach słowa, przekleństwa zob. zemleć … Słownik frazeologiczny
czworo — D. czwororga, CMs. czwororgu, N. czwororgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 4, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Czworo sań. Dwadzieścia… … Słownik języka polskiego
dialektycznie — dialektycznieej przysłów. od I dialektyczny Ujmować, rozpatrywać jakieś zagadnienie dialektycznie … Słownik języka polskiego
dojść — dk, dojśćjdę, dojśćjdziesz, dojdź, doszedł, doszła, doszli, doszedłszy dochodzić ndk VIa, dojśćdzę, dojśćdzisz, dojśćchodź, dojśćdził 1. «posuwając się osiągnąć określone miejsce, cel» a) «o ludziach i zwierzętach: idąc dotrzeć dokądś» Dojść do… … Słownik języka polskiego
empirycznie — przysłów. od empiryczny Rozpatrywać zagadnienie empirycznie. Stwierdzić coś empirycznie … Słownik języka polskiego
